ویديو ای از روحانی که کپی ویديوی انتخاباتی باراک اوباما است

باراک اوباما، حسن روحانی

یکی به آقای رئیس جمهور خبر بده

یکی به آقای روحانی زنگ بزنه اطلاع بده که چهاز زندانی عرب را اعدام کردند، یک خواننده و یک کارگردان و بیش از ۱۰ فعال اینترنتی را دستگیر کردند

.

.

.

هرکی زنگ زد یه ایمیل ها با نامهای اعدامی ها و دستگیر شدگان برای جناب ظریف بفرسته که در مصاحبه بعدی نگه نمی شناسم. 

خوب بیچاره ها سرشون شلوغه با مذاکره سر اتم و ابوموسی وقت ندارن به این چیزهای خرده، مثل جان انسانها فکر کنن!

بازهم چرخ اعدام جمهوری اسلامی به سراغ فعالان جوان آمد

با شنیدن این چنین اخباری روز و شب بر ادم حرام می شود.

چهار فعال عرب اهل شادگان واقع در جنوب غربی ایران، که به اعدام محکوم و پیش از ماه محرم از زندان کارون اهواز به مکان نامعلومی منتقل شده بودند، اعدام شدند.

بنا به گفته فعالان منطقه، مقام های استان خوزستان به خانواده زندانیان گفته اند که اقوامشان اعدام و دفن شده‌اند. قرار است محل دفن این افراد، بعدا به خانواده‌های آنها اعلام شود.

به گفته کریم دحیمی ، از فعال عرب ایران، از روز انتقال غازی عباسی، عبدالرضا امیر خنافره، عبد الامیر مجدمی و جاسم مقدم پناه به زندان کارون در تاریخ ۱۲ آبان‌ماه سال جاری، به خانواده‌های آنها هیچ پاسخ صریحی در خصوص وضعیت این زندانیان داده نشده بود.

 

آقای دحیمی به بی‌بی‌سی‌ فارسی گفت که مسئولین زندان و مقامات قضایی با دادن این وعده به خانواده ها که هیاتی از تهران برای بررسی مجدد پرونده آمده و بازجویی‌های تکمیلی در حال اجرا است، "آنها را سر کار گذشته اند".

این زندانیان به اتهام تشکیل "کتیبه احرار" (گردان احرار) که به گفته نیروهای اطلاعاتی ایران یک گروه مسلح است دستگیر و متهم به اقدام علیه امنیت ملی، اقدام مسلحانه، فساد فی‌الارض و محاربه شدند.

آنها پس از اعلام حکم اعدام، در نامه‌ای با ذکر اینکه دادگاهشان سال پیش "بعد از گذشت ۳ سال بلاتکلیفی در بازداشتگاه‌های اطلاعات" تشکیل شده، نوشتند که دادگاه "در مجموع بیشتر از دو ساعت و نیم طول نکشیده و بدون اینکه بتوانند از خود دفاع کنند، به اعدام محکوم شده اند".

آنها همچنین در خصوص عضویتشان در "کتیبه احرار" گفتند که این موضوع در هیچ کدام از مراحل بازجویی عنوان نشده و تنها در دادگاه با این اتهام مواجه شده اند.

در بخش دیگری از این نامه، چهار زندانی با اشاره به کشف اسلحه شکاری از منزل خود نوشتند: "کارشناس اسلحه در شهادتنامه خود در دادگاه گفت که از سلاح هاى شکارى کشف شده هیچ گلوله اى شلیک نشده است ولى بازجویان اطلاعات به دادگاه فشار آوردند تا کارشناس را عوض کرده و کسى دیگر را جایگزین آن کنند تا شهادت بدهد که از این اسلحه‌ها، تیراندازى شده است تا ما را به قیام مسلحانه متهم کنند."

به اعتقاد فعالان عرب، زندانیان در طول بازداشت مورد آزار و شکنجه قرار گرفته اند. کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در ژانویه سال ۲۰۱۳ با انتشار بیانیه‌ای ضمن اشاره به فشارهایی که بر این زندانیان آمده بود، از ایران خواست اجرای حکم اعدام فعالان عرب ایران را متوقف کند.

در همین حال بر اساس گزارش‌های رسیده از شادگان، پس از اعلام خبر اعدام این چهار نفر، معترضان به اجرای حکم در این منطقه دست به اعتراض و تظاهرات زده اند.

صد روز روحانی

تشویق هیجان انگیز سران کشورهای عربی برای پیام رئیس جمهور اسرائیل

شیمون پرس، رئیس جمهور اسرائیل در اقدامی بی سابقه پیامی ماهواره ای برای نشست شورای همکاری خلیج فارس که در دوبی برگزار شد فرستاد.

این پیام، بنابرآنچه ناظران می گویند در بهت و حیرت کارشناسان با استقبال نمایندگان ۲۹ کشوری که در این نشست حضور داشتند روبرو شد و برخی هم کف زدند.

متن اصلی را از اینجا بخوانید.

تحلیل اسرائیلی ها از توافقنامه ژنو

واکنش اسرائیل وکشورهای عربی به توافق ژنو بین ایران و کشورهای ۵+۱ در گفتگو با منوشه امیر (تحلیلگر در بیت المقدس- اورشلیم)

یک نکته تامل برانگیز از مستر پرزیدنت

باراک اوباما با صدور بیانیه ای اعلام داشت: در بازارهای جهانی نفت کافی که از سوی کشورهایی به غیر از ایران تولید می شود وجود دارد و همین امر اجازه می دهد تا کاهش چشمگیر خرید نفت از ایران ادامه یابد.

باراک اوباما

جانوری وحشی که در شب های لندن قدم می زند

جانوری شب هنگام در لندن به دوست عزیزم سیروس ملکوتی حمله کرد و از ناحیه سر، صورت، بازو و پا او را (خوشبختانه) بصورت سطحی مجروح ساخت.

سیروس ملکوتی

دزد نبود، چون کیف سیروس با کامپیوتر و آی پاد را نبرد. پلیس که با تلفن یکی از ساکنین که از پنجره شاهد بود خود را به محل رسانده بود معتقد است این ضرب و جرح می تواند با انگیزه سیاسی صورت گرفته باشد.



در هر صورت پس از یکساعتی توانستم سیروس را که هنوز قدری شوکه بود و شل شل میزد از اورژانس به خانه برگردانم و از او با قورمه سبزی و خورشت قیمه ای که به رستورانی سفارش داده بودیم دلجوئی کنم.

این مرد خود را خدا می داند!

مردی در ایتالیا خود را خدا خواند و بلافاصله شروع کرد به کتک زدن همسر و فرزندش.
.
.
.
.
جالب اینجاست که پلیس هائی هم که برای دستگیری اش آمده بودند از رافت ایشان بی نصیب نماندند........

اخوان از جان عرب ها چه می خواهد؟!!

در جهان عرب اخوان المسلمین در تمام کشور ها حضور گسترده ای دارند. گاه فعالیت ها قانونی دارند و گاه حضورشان زیرزمینی است. ولی اخوان المسلمین چگونه و چرا بوجود آمدند و چه می خواهند؟

در این مقاله که در نشریه ایران و خاورمیانه منتشر کردم نگاهی دارم به تاریخچه مختصر این سازمان.

برای خواندن این مقاله اینجا کلیک کنید.

صد روز روحانی و صد روز خامنه ای

نقدی جالب از علی اصغر رمضانپور در رابطه با روزنامه نگاران و دولت روحانی

سیاست روزمره در ایران به دلیل نبودن نظام حزبی و ثبات گروه بندی های سیاسی به شدت تحت تاثیر تحولات روزمره و واکنش های فوری توده های مردم به اتفاقات مهم روز است. پیامد این فضا این است که اقشاری که بیشتر در سیاست درگیر هستند مانند جوانان و بخش هایی از طبقه متوسط شهری و روشنفکران مرتبا باید خود را با موضع گیری در باره اتفاقات روزمره سیاست تنظیم کنند که بیشتر موضع گیری صریح حمایت با مخالفت را بر می انگیزد.

به این ترتیب در حالی که پایه درازمدتی برای تحلیل و بررسی سیاست ها وجود ندارد همه مخالفت ها و موافقت ها جنبه احساسی و گاه جنگ های فرقه ای حیدری نعمتی پیدا می کند. فرق نمی کند هوادار روحانی باشید یا خامنه ای مهم این است که از پروپاگاندا و تحریک احساسات یا بهانه کردن یا دستاویز قرار دادن یک اتفاق یا داده اطلاعاتی استفاده کنید برای این که در مسابقه جلب افکار عمومی برنده شوید یا در فضای مجازی تعداد لایک بیشتری پیدا کنید.

علی اصغر رمضانپور

نتیجه این فضا این است که معمولا بدون این که یک تحول به درستی بررسی شود به سوی تحول بعدی می رویم و درک درستی از استراتژی که گروه ها و و افراد دنبال می کنند شکل نمی گیرد. در چنین شرایطی دشوار ترین کار، نقد کردن است.

حتی گروه هایی مانند طرفداران دولت روحانی که رهبرانشان همیشه از ضرورت باز بودن فضای نقد گفته اند اغلب به منتقدین خود حملاتی تند و احساسی می کنند. اجازه نمی دهند آنان سخن خود را در فضایی که شنیده شود بازگو کنند. همه نقد ها به سرعت با تهمت مخالفت با این و آن و متلک های سیاسی و عقیدتی و گاه شخصی استقبال می شود و منتقد در چنین مواردی ترجیح می دهد سکوت کند. و این همان عاملی است که همواره همین بلای استبداد زدگی را تثبیت کرده است.

نمونه بارز این مقاومت در برابر نقد،‌مقاومت حامیان آقای روحانی و نه شخص او در برابر نقد مسیری است که در صد روز دولت روحانی پیموده شده است. این مقاومت و حمله کردن به هرکس که دولت را نقد می کند سبب نشده است که تندرو هایی که مخالفان قسم خورده و استراتژیک دولت هستند و همه مناصب مهم نطارتی و امنیتی و قضایی را در دست دارند ناگزیر به سکوت شوند بلکه این مقاومت در برابر نقد، کسانی را وادار به سکوت کرده است که می توانند به دولت در پیشبرد برنامه هایش کمک کنند.

این نخستین نمره منفی است که من در این صد روزه به دولت روحانی می دهم:

دولت روحانی برای تبلیغات و اطلاع رسانی فعالیت های خود عمدتا از روزنامه نگاران و حامیان سیاسی و رسانه ای سود برده است که در روزهای انتخابات ریاست جمهوری از آن حمایت می کردند. دولت همین روزنامه نگاران را که اهمیتشان در استقلالشان بود به حامیان و حمایت نویسانی تبدیل کرد که بیم آن می رود که اعتبار خود را به عنوان ناظرانی مستقل از دست دهند و به سپر های ضربه گیر دولت تبدیل شوند و خود فرسوده شوند.

صرف نظر از این گروه، دولت جدید از سازمان دان گروه رسانه ای و سازمان اطلاع رسانی که بتواند با قواعد منطبق بر حق دسترسی به حریان آزاد اطلاعات و گفت و گوی متقابل به مشارکت مردم در امور کمک کند باز مانده است.

یکی از وظایف هر سازمان سیاسی یا جنبش مدنی که روند رسیدن به دموکراسی را دنبال می کند این است که در هنگام غلبه سیاسی بتواند سازمان اطلاع رسانی دموکراتیکی را سازمان دهد که به جای جریان محافظه کارانه و سنتی، بتواند جریانی از مبادله آزاد اطلاعات و دیدگاه ها را بی ترس از هجوم رسانه ای سازمان دهد. این شاید مهم ترین وظیفه روزنامه نگاران حامی دولت روحانی بوده است که تاکنون در ایفای آن ناتوان بوده اند.

سخنان هم پیمانان سیاسی دولت از اصلاح طلب تا میانه رو به تدریج به نوعی پروپاگاندای حزبی تبدیل شده است که بیشتر لحن احساسی و اقناعی در جلب حمایت دارد تا گشودن راهی برای گفت و گو در باره مسایلی که جناح های تندرو و اصولگرا و دستگاه های امنیتی تاکنون بر آن سرپوش می گذاشتند. جالب این است که همه این پروپاگاندا به نام ضرورت هایی مانند دادن زمان به دولت یا بالا نبردن سطح توقع از دولت یا تحریک نکردن تندروها و اصولگرایان صورت می گیرد. توجیهاتی که تا کنون، چنان که شرح خواهم داد اثری متناقض داشته است: تندرو ها را جسور تر، اصولگرایان را مدعی تر کرده و اقدامات ناقض حقوق بشر از سوی دستگاه های امنیتی و نطارتی و قضایی را با فشار مقاومت کمتری روبرو ساخته است:

واقعیت این است که راهی که دولت در صد روز نخست خود پیموده است راه روحانی و راه رای دهندگان به او در انتخابات ریاست جمهوری نیست. راهی که نظام در کلیت خود و دولت روحانی به عنوان عمده ترین دستگاه اجرایی آن پیموده است آمیزه ای است از راهی که روحانی می خواست برود و راهی که به او اجازه داده شد. به طور عمده راهی بوده است که می توانیم آن را راه مشترک روحانی و خامنه ای بنامیم.هم به این معنا که آنچه روحانی انجام داده همه اموری بوده که مورد توافق خامنه ای و روحانی بوده است و هم به این معنا که بسیاری از امور را روحانی به نحوی انجام داده است که بتواند از تعارض با رهبر جمهوری اسلامی بپرهیزد. اهمیت این نکته در این است که به ما امکان می دهد که تا حدی بتوانیم میان واقعیت های سیاسی و فضای که رقابت پروپاگاندا ها می آفریند تفاوت بگذاریم. این درست به این معناست که در دام پروپاگاندای مشترک روحانی و خامنه ای علیه احمدی نژاد هم نیافتیم. این هم یک واقعیت دیگر است که بخش عمده ای از آنچه احمدی نژاد دنبال کرد بخش هایی از برنامه سیاسی و اجتماعی و اقتصادی بود که خامنه ای هم از آن حمایت می کرد و بخش هایی از ان همچنان ادامه دارد. تداومی که سیاست های عمومی را در ایران همچنان دچار تناقض های بنیادین نگاه داشته و عملا راه پیش روی روحانی را پیشاپیش تعیین کرده و در مواردی بسته است.

به این ترتیب در حالی که همه در حال سخن گفتن از صد روز روحانی هستند، این صد روز خامنه ای است که بر کشور گذشته است. از میان آنچه مردم در انتخابات به ان رای دادند مواردی دنبال شده و اجازه پیگیری یافته است که با خواست آقای خامنه ای منطبق بوده است. توافق ژنو در شرایطی غیرشفاف شکل گرفته است و معلوم نیست استراتژی مذاکرات تا چه حد برای آینده بیش از شش ماه و یک سال قابل دوام است.

در یک مخاصمه آشکار با خواست مردم در رهایی زندانیان سیاسی و به ویژه زندانیان اعتراضات پس از انتخابات و در صدر همه میرحسین موسوی و مهدی کروبی، نه تنها خبری از آزادی زندانیان نیست بلکه در یک توهین آشکار به اعتماد مردم از آزادی زندانیان پیش از سفر هیات ایرانی به نیویورک از آزادی زندانیان استفاده ابزاری شد تا فضای نمایش آشتی با غرب حان بگیرد.

جریان نقض آزادی های مدنی و نقض حقوق بشر نه فقط کاهش نیافته است و به ویژه در شکل افزایش بی رویه اعدام های سیاسی و غیر سیاسی شدت گرفته و به نظر می رسد هدف اصلی آن یادآوری قدرت سرکوب و چنگ و دندان نشان دادن به مردم و جریان دموکراسی طلبی است.

در حوزه فرهنگ به نظر می رسد همچنان همان رویه خشم استبداد گرایان از فرهنگ مستقل و بالنده بر همه ارکان کشور مسلط است و نیات خیرخواهان مقامات تازه وزارت ارشاد راهی به جز تا سرسراهای ارشاد پیش نمی برد و این نویسندگان و ناشران و هنرمندان به تنگ آمده از خفقان دولت پیشین هستند که به اندک نسیمی و به اندک کاستنی از تنگنای سانسور و فشارهای امنیتی راضی هستند.

همه این فروبستگی ها و تردید ها و نگرانی ها در کشور از سوی مردم و هواداران آقای روحانی و رای دهندگان به این امید تحمل شده است که اندک گشایشی در اقتصاد و اداره امور روزمره آنان به وجود آید. اما گزارش آقای روحانی نشان می دهد که در این حوزه هم همچنان همان کورسوی امید است که راه را روشن می کند نه یک برنامه مشخص اقتصادی و احتماعی. این که آقای روحانی ضرباتی را که دولت مشترک احمدی نژاد و خامنه ای به بدنه اقتصاد زده اند بازگو کند حق اوست اما این هم حق مردم است که او بگوید که چه برنامه اقتصادی و اجتماعی برای پیشبرد ماجرا دارد. موکول کردن حل مشکلات به برداشته شدن تحریم ها در شرایطی که روشن نیست کسانی که کنترل برنامه هسته ای ایران را در دست دارند تا چه حد با روحانی همراه باشند، باز هم رها کردن مردم در بیم و امید مذاکرات با خارجی هاست و نه بخشی از یک برنامه عزم و آشتی ملی در داخل. آقای روحانی از توجه به ضرورت چنین برنامه ای به واسطه برنامه مشترک با‌آقای خامنه ای بازمانده است.

بدون گفت و گو در باره چنین برنامه اقتصادی و اجتماعی و بدون گشودن فضای اجتماعی کسب و کار و بدون برداشتن تبعیض ها و موانع اجتماعی و مدنی که وجود دارد حتی در صورت برداشتن تحریم ها هم نمی توان به تحول گسترده چشم داشت. درست است که در کوتاه مدت امید به اندکی بهتر شدن اوضاع می تواند انگیزه تحمل باشد اما پس از شش ماه چه؟ آیا در گزارش سالانه هم می توان به موانع اجتماعی و سیاسی و امنیتی که بر سر راه مشارکت مردم وجود دارد بی اعتنا بود؟ اگر قرار باشد روز به روز سهم راه روحانی در برابر راه خامنه ای کاهش یابد آیا در نهایت این برنامه ی اعتدالی و مشترک می تواند امیدی برای اجرای خواسته های مردم در انتخابات ایجاد کند؟ آیا سرکوب کردن ابراز توقعات مردم و نیروهای سیاسی پیشرو به اسم مقابله با افراط گری و بالا بردن توقع مردم و تضعیف دولت، به معنای فراهم آوردن زمینه برای از یاد بردن راه روحانی و سپردن ادامه راه به راه خامنه ای نخواهد بود؟

قولی که کامرون به خاطر ایران به اسرائیلی ها داد

دیوید کامرون، نخست‌وزیر انگلیس به اسرائیلی‌ها اطمینان خاطر داده است که لندن به حمایت از آن‌ها ادامه دهد. 

دیوید کامرون

کامرون در پیام خود به مناسبت عید «حانوکا» یهودیان گفته است: من کاملا تهدیدی را که اسرائیلی‌ها از جانب رژیم ایران احساس می‌کنند، درک می‌کنم.

وی افزود: انگلیس در کنار اسرائیل می‌ماند، به حمایت از اسرائیل ادمه می‌دهد و فشار بر رژیم ایران را تداوم می‌بخشد. ما نمی‌خواهیم اسرائیل با تهدید هسته‌ای مواجه باشد.

مردی که برای همیشه خائن ماند...

از صفحه آرش سبحانی:

سالها پیش وزیر امورخارجه ای داشتیم مثل همین جناب ظریف، به نام عباسعلی خلعتبری،ایشان دکترای حقوق بین الملل از دانشگاه پاریس بودند و سال1321 استخدام وزارت امورخارجه ایران شدند و پله پله طی 30سال پیشرفت کردند.

ایشان، کارمند اداره تشریفات وزارت خارجه(1321)،کارمند اداره سیاسی(1322)، دبير دوم سفارت ايران در سوئيس(۱۳۲۳)، دبير اول سفارت ايران در لهستان(۱۳۲۶)،رايزن سفارت ايران در فرانسه(۱۳۳۱)، سفير ايران در ورشو (۱۳۳۸)،دبيركل سازمان پيمان مركزي سنتو در آنکارا(1340)، معاونت وزارت امور خارجه(1347)،قائم مقام وزارت امور خارجه(1349) و سرانجام وزیر امور خارجه ایران(1351تا1357)

پس از سقوط دولت آموزگار بیکار شد ولی کشور در آشوبش را ترک نکرد.

انقلاب شد،در ایران ماند،به خانه اش ریختند،دستگیرش کردند،متهمش کردند،جرمش امضای قرار داد 1975 الجزایر(حدود مرزی ایران و عراق را در اروندرود بر پایه خط تالوگ مشخص میکرد و یکی از ارزشمندترین قراردادهای تاریخ معاصر ایران است) و قرارداد احداث نیروگاه اتمی بوشهر اعلام شد.

استدلال این بود،ایران با داشتن منابع نفت و گاز نیازی به نیروگاه اتمی ندارد و این عمل مصداق تضییع بیت المال بوده است.سرانجام در تاریخ ۲۲ فروردین ۱۳۵۸ دادگاه انقلاب به ریاست خلخالی برپا شد،خلعتبری مفسد فی‌ الارض شناخته شد و در همان روز به همراه 11 نفر از مقامات سابق در زندان قصر توسط خلخالی اعدام شد

پس از اعدام با خانواده وی بدرفتاری ها شد هرچه خلعتبری، همسر و فرزندانش داشتند مصادره شد، همسرش سالها بازحمت فراوان در تهران زندگی را میگذرانید تا بالاخره توانست اثبات کند که بخشی از اموال مصادره شده ارثی بوده است و به همین دلیل یک خانه ی کوچک به او دادند.

عباسعلی خلعتبری

گذشت و گذشت ، عباسعلی خلعتبری زیر خروارها خاک پوسید ...

جنگ شد،رسیدیم به قرارداد598 با عراق،یکی از درخواست های دولت ایران عمل به مفاد قرارداد 1975 بود اما خلعتبری خائن بود!!

انرژی اتمی شدحق مسلم ما،قراردادها امضا کردیم ولی بازهم خلعتبری داستان ما خائن بود....

تغییر بزرگ؛ کمپین مبارزه علیه اعدام در ایران

اعدام

گفتگوی صمیمانه با شهره آغداشلو / فیلم

شهره آغداشلو در استدیوی شبکه رها

من و شهره
گفتگوی دوستانه ای انجام شد.

از برنامه حسن روحانی تا پیشکسوتان پرسپولیس - میلان

راه اندازی شبکه تلویزیونی سپاه پاسداران!!

شبکه تلویزیونی سپاه پاسداران از ۲۲ بهمن ماه با مدیریت «حبیب والی‌نژاد»، مدیر فعلی “گروه حماسه و مستند شبکه یک” تلویزیون دولتی ایران، روی آنتن خواهد رفت.

موشک های سپاه

یک سوال از آقای جنتی پسر: از کی در جمهوری اسلامی می توان تلویزیون خصوصی راه اندازی کرد؟

یک سوال محترمانه از آقای رئیس جمهور

آقای روحانی در گفتگوی ۱۱۰ دقیقه ای دیشب یک جمله در مورد آزادی گفت که من یکی نفهمیدم. ایشان فرمودند «ما بدنبال آزادی سالم و مسئولانه هستیم».

آزادی بیمار و ناسالم چیست؟!

آقای رئیس جمهور لطفا دروغ نگویید!

از صفحه ژیلا بنی یعقوب: 

 آقای رییس جمهور! (که دیشب در مصاحبه تلویزیونی تان گفتید ممنوع القلم ندارید و آنها الان سریع القلم شده اند)من ژیلا بنی یعقوب پس از انتخابات 88 از سوی دادگاه انقلاب، سی سال ممنوع القلم یا همان محروم از فعالیت مطبوعاتی شدم و تا امروز هم این حکم لغو نشده و سریع القلم هم نشده ام.

 

فقط جهت یاد آوری عرض کردم، همین......

 

 

 

ژیلابنی یعقوب

جدیدترین تحلیل از مذاکرات محرمانه ایران و آمریکا در ژنو

روز جهانی علیه خشونت علیه زنان

آخرین ویدئو کلیپ گروه کیوسک / «ببر بالا جام زهر، عروج آسمانی»

تنها متنی که می توان به آن استناد کرد

تنها متنی که باید به ان استناد کرد متن انگلیسی توافقنامه ای است که در ژنو به امضا رسیده

 

 1

Geneva, 24 November 2013 Joint Plan of Action
Preamble
The goal for these negotiations is to reach a mutually-agreed long-term comprehensive solution that
would ensure Iran's nuclear programme will be exclusively peaceful. Iran reaffirms that under no
circumstances will Iran ever seek or develop any nuclear weapons. This comprehensive solution
would build on these initial measures and result in a final step for a period to be agreed upon and the
resolution of concerns. This comprehensive solution would enable Iran to fully enjoy its right to
nuclear energy for peaceful purposes under the relevant articles of the NPT in conformity with its
obligations therein. This comprehensive solution would involve a mutually defined enrichment
programme with practical limits and transparency measures to ensure the peaceful nature of the
programme. This comprehensive solution would constitute an integrated whole where nothing is
agreed until everything is agreed. This comprehensive solution would involve a reciprocal, step-bystep
process, and would produce the comprehensive lifting of all UN Security Council sanctions, as
well as multilateral and national sanctions related to Iran's nuclear programme.
There would be additional steps in between the initial measures and the final step, including,
among other things, addressing the UN Security Council resolutions, with a view toward
bringing to a satisfactory conclusion the UN Security Council's consideration of this matter. The
E3+3 and Iran will be responsible for conclusion and implementation of mutual near-term
measures and the comprehensive solution in good faith. A Joint Commission of E3/EU+3 and Iran
will be established to monitor the implementation of the near-term measures and address issues
that may arise, with the IAEA responsible for verification of nuclear-related measures. The Joint
Commission will work with the IAEA to facilitate resolution of past and present issues of
concern.
Elements of a first step
The first step would be time-bound, with a duration of 6 months, and renewable by mutual consent,
during which all parties will work to maintain a constructive atmosphere for negotiations in good faith.
Iran would undertake the following voluntary measures:
· From the existing uranium enriched to 20%, retain half as working stock of 20% oxide
for fabrication of fuel for the TRR. Dilute the remaining 20% UF6 to no more than 5%.
No reconversion line.
· Iran announces that it will not enrich uranium over 5% for the duration of the 6 months.
2
· Iran announces that it will not make any further advances of its activities at the Natanz Fuel
Enrichment Plant1, Fordow2, or the Arak reactor3, designated by the IAEA as IR-40.
· Beginning when the line for conversion of UF6 enriched up to 5% to UO2 is ready, Iran
has decided to convert to oxide UF6 newly enriched up to 5% during the 6 month period,
as provided in the operational schedule of the conversion plant declared to the IAEA.
· No new locations for the enrichment.
· Iran will continue its safeguarded R&D practices, including its current enrichment R&D
practices, which are not designed for accumulation of the enriched uranium.
· No reprocessing or construction of a facility capable of reprocessing.
· Enhanced monitoring:
o Provision of specified information to the IAEA, including information on Iran's plans
for nuclear facilities, a description of each building on each nuclear site, a
description of the scale of operations for each location engaged in specified
nuclear activities, information on uranium mines and mills, and information on
source material. This information would be provided within three months of the
adoption of these measures.
o Submission of an updated DIQ for the reactor at Arak, designated by the IAEA as
the IR-40, to the IAEA.
o Steps to agree with the IAEA on conclusion of the Safeguards Approach for the
reactor at Arak, designated by the IAEA as the IR-40.
o Daily IAEA inspector access when inspectors are not present for the purpose of
Design Information Verification, Interim Inventory Verification, Physical
Inventory Verification, and unannounced inspections, for the purpose of access to
offline surveillance records, at Fordow and Natanz.
o IAEA inspector managed access to:
centrifuge assembly workshops4;
centrifuge rotor production workshops and storage facilities; and,
uranium mines and mills.
1 Namely, during the 6 months, Iran will not feed UF6 into the centrifuges installed but not enriching uranium. Not install
additional centrifuges. Iran announces that during the first 6 months, it will replace existing centrifuges with centrifuges of
the same type.
2
At Fordow, no further enrichment over 5% at 4 cascades now enriching uranium, and not increase enrichment capacity. Not
feed UF6 into the other 12 cascades, which would remain in a non-operative state. No interconnections between cascades.
Iran announces that during the first 6 months, it will replace existing centrifuges with centrifuges of the same type.
3 Iran announces on concerns related to the construction of the reactor at Arak that for 6 months it will not commission the
reactor or transfer fuel or heavy water to the reactor site and will not test additional fuel or produce more fuel for the reactor
or install remaining components.
4 Consistent with its plans, Iran's centrifuge production during the 6 months will be dedicated to replace damaged machines.
3
In return, the E3/EU+3 would undertake the following voluntary measures:
· Pause efforts to further reduce Iran's crude oil sales, enabling Iran's current customers to
purchase their current average amounts of crude oil. Enable the repatriation of an agreed
amount of revenue held abroad. For such oil sales, suspend the EU and U.S. sanctions on
associated insurance and transportation services.
· Suspend U.S. and EU sanctions on:
o Iran's petrochemical exports, as well as sanctions on associated services.5
o Gold and precious metals, as well as sanctions on associated services.
· Suspend U.S. sanctions on Iran's auto industry, as well as sanctions on associated services.
· License the supply and installation in Iran of spare parts for safety of flight for Iranian civil
aviation and associated services. License safety related inspections and repairs in Iran as well
as associated services.6
· No new nuclear-related UN Security Council sanctions.
· No new EU nuclear-related sanctions.
· The U.S. Administration, acting consistent with the respective roles of the President and the
Congress, will refrain from imposing new nuclear-related sanctions.
· Establish a financial channel to facilitate humanitarian trade for Iran's domestic needs using
Iranian oil revenues held abroad. Humanitarian trade would be defined as transactions
involving food and agricultural products, medicine, medical devices, and medical expenses
incurred abroad. This channel would involve specified foreign banks and non-designated
Iranian banks to be defined when establishing the channel.
o This channel could also enable:
transactions required to pay Iran's UN obligations; and,
direct tuition payments to universities and colleges for Iranian students
studying abroad, up to an agreed amount for the six month period.
· Increase the EU authorisation thresholds for transactions for non-sanctioned trade to an agreed
amount.
5 "Sanctions on associated services" means any service, such as insurance, transportation, or financial, subject to the
underlying U.S. or EU sanctions applicable, insofar as each service is related to the underlying sanction and
required to facilitate the desired transactions. These services could involve any non-designated Iranian entities.
6 Sanctions relief could involve any non-designated Iranian airlines as well as Iran Air.
4
Elements of the final step of a comprehensive solution*
The final step of a comprehensive solution, which the parties aim to conclude negotiating and
commence implementing no more than one year after the adoption of this document, would:
· Have a specified long-term duration to be agreed upon.
· Reflect the rights and obligations of parties to the NPT and IAEA Safeguards
Agreements.
· Comprehensively lift UN Security Council, multilateral and national nuclear-related
sanctions, including steps on access in areas of trade, technology, finance, and energy, on
a schedule to be agreed upon.
· Involve a mutually defined enrichment programme with mutually agreed parameters
consistent with practical needs, with agreed limits on scope and level of enrichment
activities, capacity, where it is carried out, and stocks of enriched uranium, for a period to
be agreed upon.
· Fully resolve concerns related to the reactor at Arak, designated by the IAEA as the IR-40.
No reprocessing or construction of a facility capable of reprocessing.
· Fully implement the agreed transparency measures and enhanced monitoring. Ratify and
implement the Additional Protocol, consistent with the respective roles of the President
and the Majlis (Iranian parliament).
· Include international civil nuclear cooperation, including among others, on acquiring
modern light water power and research reactors and associated equipment, and the supply
of modern nuclear fuel as well as agreed R&D practices.
Following successful implementation of the final step of the comprehensive solution for its full
duration, the Iranian nuclear programme will be treated in the same manner as that of any non-nuclear
weapon state party to the NPT.
* With respect to the final step and any steps in between, the standard principle that "nothing is agreed until
everything is agreed" applies.

متن ترجمه شده در سایت رادیو فردا

دلم برای ایران و ایرانی می سوزد....

زمان ملی شدن نفت هنوز نبودم. ۲۸ مرداد دو ساله بودم.

 آخرین باری که مصدق را دیدم فکر کنم کلاس اول دبستان بودم. امروز وقتی شنیدم جوانانی در فرودگاه ظریف را با مصدق و توافقنامه ژنو را با ملی شدن نفت مقایسه می کنند از عصبانیت داشتم می ترکیدم ، چند دقیقه بعد عصبانیت جایش را به افسردگی داد. 

فکر نمی کردم عده ای بتوانند آنقدر جو گیر شوند که مورچه را با فیل اشتباه بگیرند. دلم بحال اینده ایران سوخت ..... 

سخنان باراک اوباما پس از توافق ژنو با زیرنویس فارسی

ایران دروغ می گوید یا آمریکا؟!!

تفاوت فاحش صحبت های ایرانی ها و مسوولان آمریکایی غیرقابل باور است!

متنی که کاخ سفید از توافق منتشر ساخته است با سخنان اقای روحانی به هیچ عنوان تطابق ندارد.

برخی از متن کاخ سفید:
تعهد ایران به خنثی سازی ذخیره اورانیوم ۲۰ درصدی:‌

-ایران باید در فاز اول، ذخیره اورانیوم ۲۰ درصدی خود را تا زیر ۵ درصد رقیق سازد و یا آن را به شکلی درآورد که برای غنی سازی بیشتر مناسب نباشد.
 

تعهد ایران به توقف پیشرفت در زمینه ظرفیت غنی سازی:‌
-ایران نباید هیچ گونه سانتریفیوژ جدیدی از هیچ نوعی را نصب کند.

-ایران نمی‌تواند هیچ گونه سانریفیوژی از نسل جدید را برای غنی سازی اورانیوم نصب یا استفاده کند.

-ایران باید حدود نیمی از سانتریفیوژهای نصب شده در نطنز و سه چهارم سانتریفیوژهای نصب شده در فردو را بدون فعالیت بگذارد تا به این ترتیب این تجهیزات نتوانند در غنی سازی به کار روند.

-تولید سانتریفیوژ محدود به جایگزین‌سازی تجهیزات آسیب‌دیده شود تا به این ترتیب ایران نتواند از فرصت شش ماهه برای ساخت و انبار کردن تجهیزات سانتریفیوژ استفاده کند.

-ایران نباید تاسیسات غنی سازی جدید احداث کند.
 

 تعهد ایران به توقف پیشرفت در زمینه افزایش ذخیره اورانیوم ۳.۵ درصدی:‌
-ایران تعهد می‌دهد تا ذخیره اورانیوم ۳.۵ درصدی خود را افزایش ندهد، به این ترتیب در پایان دوره شش ماهه مقدار ذخیره اورانیوم ۳.۵ درصدی نسبت به اول دوره بیشتر نخواهد بود، و هر گونه اورانیوم ۳.۵ درصدی جدید به اکسید تبدیل خواهد شد.
 

 تعهد ایران به توقف پیشرفت فعالیت‌ها در اراک و در بخش پلوتونیوم. ایران متعهد است تا:‌
-راکتور اراک را از فعالیت خارج کند.
-به راکتور اراک سوخت‌رسانی نکند.

-تولید سوخت برای راکتور اراک را متوقف کند.
-هیچ‌گونه آزمایش مضاعف سوخت برای راکتور اراک انجام ندهد.

-هیچ‌گونه قطعات اضافی تجهیزاتی را در اراک نصب نکند.
-هیچ‌گونه سوخت و آب سنگین را به محوطه راکتور منتقل نکند.

-هیچ‌گونه تاسیساتی که قادر به بازفرآوری باشد احداث نکند. بدون بازفرآوری، ایران نمی‌تواند پلوتونیوم را از سوخت مصرف شده جدا سازد.

دستاوردهای ایران در ژنو، از زبان رئیس جمهورش!

حسن روحانی رییس جمهوری ایران در کنفرانس خبری تلویزیونی که دقایقی پیش به پایان رسید گفت توافق ایران با 1+5 چهار دستاورد برای ایران داشته است:

اول اینکه قدرت های جهان، حقوق هسته‌ای ایران را به رسمیت شناختند.

"دستاورد دوم حق غنی‌سازی ملت ایران در خاک ایران است. در متن این توافق به صراحت آمده که ایران غنی‌سازی خود را انجام خواهد داد و به همین دلیل من به ملت ایران اعلام می کنم که فعالیت غنی‌سازی ایران به همان صورت سابق ادامه می‌یابد. در همین 6 ماهه توافق هم، هم نطنز و هم فردو و هم اراک و هم اصفهان و هم بندرعباس به فعالیت خود ادامه خواهند داد."

 

حسن روحانی

دستاورد سوم این است که "قدرتهای جهانی اعلام کردند که با پایان یافتن مذاکرات جامع که بلافاصله از امروز به بعد آغاز خواهد شد و توافق جامع، تمام تحریم ها برداشته خواهد شد."

"مسئله چهارم آنکه سازمان تحریم با اجرای این توافق شکسته خواهد شد. چه دیگران از این لفظ خوششان بیاید چه بدشان بیاید، ترک‌ها در سازمان تحریم از دیشب آغاز شده و هرچه زمان بگذرد فاصله ترک‌ها بیشتر خواهد شد."